Η απόφαση των ευρωπαϊκών οικονομικών αρχών να τερματίσουν το πρόγραμμα διάσωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Ελλάδα και να περιορίσουν τη ροή των πιστώσεων προς τις ελληνικές τράπεζες έχει φέρει τη χώρα στο χείλος μιας οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κατάρρευσης. Είναι το τελευταίο στάδιο μιας αμείλικτης πενταετούς επίθεσης επιβολής δρακόντιων μέτρων λιτότητας που έχουν συντρίψει την οικονομία της χώρας.
Μετά την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον τερματισμό του προγράμματος διάσωσης, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δήλωσε ότι θα διατηρήσει αλλά δεν θα αυξήσει το όριο των 89 δισεκατομμυρίων ευρώ έκτακτης ρευστότητας προς τις ελληνικές τράπεζες, από το οποίο το περισσότερο έχει ήδη χρησιμοποιηθεί. Αντιμετωπίζοντας μια πιθανή τραπεζική κατάρρευση, η Αθήνα έχει επιβάλει έλεγχο κεφαλαίων και κήρυξε εξαήμερη τραπεζική αργία.
Το πρόγραμμα που παρουσίασαν η ΕΕ, η ΕΚΤ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ισοδυναμεί με ένα σχέδιο διάπραξης από την Ελλάδα, που ήδη βρίσκεται δίχως οικονομικούς πόρους, οικονομικής και κοινωνικής αυτοκτονίας.
Ζητά νέες βαθιές περικοπές συντάξεων, αναδρομικές αυξήσεις στο Φόρο Προστιθέμενης Αξίας που θα περικόψουν δραστικά την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων, και την ιδιωτικοποίηση της υποδομής στην ενέργεια, τους λιμένες και τις μεταφορές. Ο αρθρογράφος των Financial Times Βόλφγκαγκ Μύντσαου το αποκάλεσε «μια οικονομική παραλλαγή της κόλασης του Δάντη,» προσθέτοντας, «Θα επέφερε την πλήρη οικονομική καταστροφή της Ελλάδας.»
Με την επιβολή αυτής της κόλασης οι ευρωπαϊκές οικονομικές και πολιτικές ελίτ έχουν κάνει σαφές ότι δεν θα σταματήσουν σε τίποτε καθώς διαλύουν όλους τους δημοκρατικούς κανόνες και αρχές για να επιβάλουν μια δικτατορία του κεφαλαίου. Η εργατική τάξη πρέπει να κάνει ένα πολιτικό ισοζύγιο από τις σκληρές εμπειρίες των τελευταίων πέντε μηνών και να προωθήσει τη δική της ανεξάρτητη προοπτική σε αυτή την σύγκρουση ζωής και θανάτου.
Ο ισχυρισμός του ΣΥΡΙΖΑ πως κάθε πάλη για τον σοσιαλισμό και την ανάληψη της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη πρέπει να απορριφθεί με την αιτιολογία ότι δεν είναι ρεαλιστική έχει διαψευστεί από τα γεγονότα. Είναι οι πολιτικές που ακολουθούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ που έχουν αποδειχθεί τελείως χρεωκοπημένες.
Για πέντε μήνες, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κάνει τίποτα για να υπερασπίσει την ελληνική εργατική τάξη από την επίθεση που διεξάγεται από την άρχουσα τάξη. Αρνήθηκε ακόμα και να επιβάλλει ελέγχους κεφαλαίων καθώς δισεκατομμύρια αποσύρθηκαν από τους Έλληνες ολιγάρχες για να αποταμιευθούν σε τραπεζικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό – με χρήματα από την επιβολή του συνόλου σχεδόν των μέτρων λιτότητας που απαιτούνται από τους βασανιστές της Ελλάδας.
Μόνο τώρα έχει επιβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ ελέγχους κεφαλαίων οι οποίοι απλά εμποδίζουν τους εργαζόμενους να έχουν πρόσβαση στα χρήματά τους για να θρέψουν τις οικογένειές τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόβλεψε τίποτα.
Οι πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν βασιστεί στα κοινωνικά συμφέροντα τμημάτων της ανώτερης μεσαίας τάξης. Ολόκληρη η στρατηγική του έχει βασιστεί πάνω στην μάταιη ελπίδα πως θα μπορούσαν να πείσουν κάποιο τμήμα της αστικής τάξης να διασώσει την Ελλάδα και να δεχτεί ένα τροποποιημένο πρόγραμμα λιτότητας.
Πάνω απ’όλα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αντίθετος στην ανεξάρτητη κινητοποίηση της εργατικής τάξης πάνω σε ένα σοσιαλιστικό και επαναστατικό πρόγραμμα. Στις αξιώσεις για τη μαζική εξαθλίωση της ελληνικής εργατικής τάξης, έχει αντιδράσει με ελπίδες για καταπραϋντικά που μπορεί να χρησιμοποιήσει για να πουλήσει τη λιτότητα στον πληθυσμό.
Αυτές οι πολιτικές συνεχίζονται με την προκήρυξη ενός δημοψηφίσματος για τις 5 Ιουλίου για την αποδοχή ή μη των τελευταίων μέτρων της ΕΕ. Η υπό τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση διεξάγει μια κυνική πολιτική άσκηση. Ο κύριος σκοπός της είναι να επιρρίψει την πολιτική ευθύνη για την αποδοχή του νέου γύρου βάναυσης λιτότητας πάνω στον ελληνικό λαό.
Πολιτικά, η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη μια σαφή εντολή να απορρίψει τη ζητούμενη λιτότητα. Εκλέχθηκε πάνω στη βάση της επίκλησης της βαθιάς λαϊκής οργής για τις προσταγές των ευρωπαϊκών τραπεζών. Από την αρχή, ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ επέμεινε στη δέσμευση του για το πρόγραμμα διάσωσης και στην επιθυμία του να πετύχει μια συμφωνία με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Αυτή τη στιγμή, δεν είναι καν σαφές τί θα αποφασιστεί με το δημοψήφισμα. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν κάνει γνωστό ότι εάν η Ελλάδα αθετήσει τις δανειακές της οφειλές που είναι πληρωτέες την Τρίτη, ολόκληρη η συμφωνία θα είναι άκυρη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, επιπλέον, δεν έχει κάνει καμμία προσπάθεια να εξηγήσει τί θα κάνει εάν η εκλογή είναι υπέρ του «όχι,» ή έχει δώσει κάποια ένδειξη με ποιο τρόπο θα αλλάξει την πολιτική της επιδίωξης του να παραμείνει στην ευρωζώνη και να πετύχει μια συμφωνία με τους πιστωτές της Ελλάδας.
Ακόμα και τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ τρέφει ελπίδες για κάποια διευθέτηση. Κατά τη διάρκεια της Κυριακής, με την ανησυχία να αυξάνεται για την επίπτωση της σκληρής γραμμής της Γερμανίας πάνω στις ευρωπαϊκές αγορές, ακούστηκαν φωνές για να βρεθεί ένας δρόμος έξω από το αδιέξοδο. Ανήσυχος τόσο για την οικονομική όσο και τη γεωπολιτική σημασία της ελληνικής κρίσης, ο Ομπάμα κάλεσε χθες τη γερμανίδα καγκελλάριο Άνγκελα Μέρκελ για να συζητήσουν την ανάγκη να «ξαναρχίσει η Ελλάδα τις μεταρρυθμίσεις και την ανάπτυξη μέσα στην ευρωζώνη.»
Από τη μεριά τους, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί κρατούν σε εφεδρεία την πιθανότητα αλλαγής καθεστώτος. Οι Financial Times, σε κύριο άρθρο τους την Κυριακή που αποδοκιμάζει τον ΣΥΡΙΖΑ, προειδοποίησε για αυτή τη δυνατότητα. «Ο Γιώργος Παπανδρέου αποπειράθηκε μια παρόμοια μανούβρα (για δημοψήφισμα) το 2011 όταν ήταν πρωθυπουργός. Η σκληρή συμφωνία διάσωσης επιβίωσε – ο κ.Παπανδρέου έχασε τη δουλειά του.» Για την αντιμετώπιση μαζικής αντίστασης από την εργατική τάξη, δεν μπορεί να υπάρξει καμμία αμφιβολία ότι η στρατιωτική ηγεσία συνωμοτεί αυτή τη στιγμή πίσω από κλειστές πόρτες, εξετάζοντας την πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί ο στρατός για να επέμβει άμεσα και να αντιμετωπίσει τις διαμαρτυρίες με βία και καταστολή. Ο ΣΥΡΙΖΑ ετοίμασε το έδαφος για ένα τέτοιο αποτέλεσμα, μέσα από τις προσπάθειές του να εξασφαλίσει την υποστήριξη της αστυνομίας και των ενόπλων δυνάμεων ενάντια στην εργατική τάξη.
Η κατάσταση με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η εργατική τάξη είναι ζοφερή. Διακυβεύεται όχι μόνο το μέλλον των εργαζομένων στην Ελλάδα, αλλά σε όλη στην Ευρώπη. Επιδιώκοντας να ταπεινώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, οι ευρωπαϊκές τράπεζες θέλουν να στείλουν ένα μήνυμα ότι οι λαϊκές εκλογές, όπως αυτές του Ιανουαρίου που με ψήφο ενάντια στη λιτότητα έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, δεν έχουν καμμία σχέση με τις πολιτικές που εφαρμόζονται στην πραγματικότητα. Πρόκειται για τη χρησιμοποίηση της Ελλάδας σαν παράδειγμα ότι καμμία αντίσταση στη λιτότητα δεν θα είναι ανεκτή.
Το World Socialist Web Site καλεί τους εργαζόμενους στην Ελλάδα να ψηφίσουν «όχι» στην αποδοχή των απαιτήσεων της ΕΕ για περαιτέρω λιτότητα. Όμως μία τέτοια ψήφος πρέπει να κατανοηθεί με όλα όσα συνεπάγεται.
Η τρόικα – η φωνή του διεθνούς κεφαλαίου – έχει κηρύξει οικονομικό πόλεμο κατά της Ελλάδας. Αντιδρώντας η εργατική τάξη πρέπει να προωθήσει το δικό της πρόγραμμα, βασισμένο σε μία επαναστατική πάλη κατά του καπιταλιστικού συστήματος.
Η εργατική τάξη δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό της χωρίς την λήψη άμεσων μέτρων για την ανατροπή της συνομωσίας της ελληνικής και διεθνούς άρχουσας τάξης και για την ανάληψη της εξουσίας στα δικά της χέρια με τον σχηματισμό μιας εργατικής κυβέρνησης. Πρέπει να αναληφθεί ο έλεγχος των τραπεζών και των στρατηγικών κλάδων της οικονομίας, όπως η ναυτιλία, και οι λογαριασμοί και τα περιουσιακά στοιχεία των ολιγαρχών που ελέγχουν την Ελλάδα να κατασχεθούν.
Πάνω απ’όλα, οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα πρέπει να ζητήσουν υποστήριξη και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για την κινητοποίηση της βαθιάς αντίθεσης στη λιτότητα μέσα στο σύνολο της ευρωπαϊκής εργατικής τάξης. Εάν η ΕΕ πετύχει να κάνει την Ελλάδα παράδειγμα, θα στραφεί γρήγορα στην επιβολή των άγριων μέτρων που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα πάνω σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή εργατική τάξη. Η επιτυχία στον αγώνα ενάντια σε αυτές τις επιθέσεις απαιτεί την πολιτική κινητοποίηση της εργατικής τάξης σε όλη την Ευρώπη, όπως στην Ελλάδα, σε μια επαναστατική πάλη για τον σοσιαλισμό.
29 Ιούνιος 2015