Εικοσιτέσσερεις μόνο ώρες πριν πλημμυρίσουν οι δρόμοι στο κέντρο της Αθήνας την Παρασκευή με διαδηλωτές κατά της λιτότητας, ένας αριθμός απόστρατων Ελλήνων αξιωματικών ζήτησε ψήφο για «ναι» στο δημοψήφισμα για τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αψηφώντας το κάλεσμα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ψήφου για «όχι.»
Η αντίθεση ανάμεσα στις μάζες των εργαζόμενων που αποδοκίμαζαν τη λιτότητα της ΕΕ και τις ανακοινώσεις υψηλόβαθμων στρατιωτικών δεν μπορούσε να είναι πιο ακραία. Ο απόστρατος στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος, πρώην υπουργός άμυνας και κάποτε αρχηγός του γενικού επιτελείου στρατού, κάλεσε για ένα «ηχηρό ναι την Κυριακή.» Το 2011 ο Φράγκος διώχτηκε από τον τότε πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου ενώ υπήρχαν φήμες για πραξικόπημα.
Αναφερόμενος καθαρά στον Τσίπρα, ο Φράγκος είπε ότι «οι ηθικές αξίες και αρχές που πάντοτε έχουν καθορίσει εμάς τους Έλληνες δεν είναι διαπραγματεύσιμες με ανερμάτιστους και ανιστόρητους [πολιτικούς] που προωθούν το δικό τους κομματικό συμφέρον.»
Μια ομάδα 65 απόστρατων υψηλόβαθμων αξιωματικών εξέδωσε μια ανακοίνωση που ανέφερε τον «όρκο τους προς την Πατρίδα και τη Σημαία» και προειδοποιώντας, «Επιλέγοντας την απομόνωση, θέτουμε την Πατρίδα και το μέλλον της σε κίνδυνο.»
Η ανακοίνωση συνέχιζε: «Η ισχύς της χώρας μας είναι ό,τι πιο σημαντικό έχουμε και αυτή τη στιγμή η δύναμή της τίθεται σε κίνδυνο. Η έξοδος μας από την Ευρώπη θα κάνει τη χώρα μας πιο αδύναμη. Θα χάσουμε συμμάχους που έχουν σταθεί στο πλάι μας. Θα χάσουμε τη δύναμη που μας χαρίζουν ενώσεις και ομάδες χωρών στις οποίες ανήκουμε ιστορικά και πολιτιστικά.»
Αυτές οι διακηρύξεις αποτελούν μια τεράστια πράξη πολιτικού εκφοβισμού. Μόλις 40 χρόνια μετά την κατάρρευση της στηριγμένης από τη CIA χούντας των συνταγματαρχών, καλά δικτυωμένοι αξιωματικοί βάζουν στην άκρη κάθε πρόσχημα ουδετερότητας και αναγγέλουν την υποστήριξη τους για τις θέσεις της ΕΕ και της Ουάσιγκτον ενάντια σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού και την παρούσα κυβέρνηση.
Για να κατανοηθεί η σημασία των δηλώσεων των ελλήνων αξιωματικών, πρέπει να θυμηθούμε το πραξικόπημα του 1967, το οποίο, καταμεσής μιας πολιτικής κρίσης, έφερε στην εξουσία τη βάναυση χούντα που κυβέρνησε μέχρι το 1974. Ο στόχος της ήταν να καταπνίξει τις διαμαρτυρίες της εργατικής τάξης και να προλάβει κάθε απόπειρα να μετατοπιστεί η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας προς την ουδετερότητα ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Σοβιετική Ένωση. Το πραξικόπημα έγινε υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Γεώργιου Παπαδόπουλου, ένας αξιωματικός που ήταν βασικός σύνδεσμος της CIA, ο οποίος επέβλεψε τη σύλληψη τουλάχιστον 10.000 πολιτικών αντιπάλων, πολλοί από τους οποίους βασανίστηκαν ή δολοφονήθηκαν.
Αυτή τη βδομάδα, ανώτεροι γερμανοί αξιωματούχοι είπαν ότι σκόπευαν να εξασφαλίσουν μια ψήφο για «ναι» στο ελληνικό δημοψήφισμα ούτως ώστε να ανατρέψουν την κυβέρνηση υπό την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Νωρίτερα, η γερμανίδα καγκελλάριος Άνγκελα Μέρκελ έστειλε μια προειδοποιητική βολή προς τον Τσίπρα προσκαλώντας τον αιματοβαμένο Αιγύπτιο δικτάτορα στρατηγό Φατάχ αλ-Σίσι στο Βερολίνο καθώς το Κάιρο εκτελούσε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις. Στη συνέχεια το Βερολίνο συνέλαβε τον δημοσιογράφο του Αλ Τζαζίρα Αχμέτ Μανσούρ με κατηγορίες κατασκευασμένες από το καθεστώς του Σίσι.
Οι ανακοινώσεις που εκδίδονται από τους Έλληνες στρατιωτικούς δικαιώνουν την προειδοποίηση που έγινε από το World Socialist Web Site μετά τη σύλληψη του Μανσούρ. Το WSWS έγραψε: «Είναι ένα προμελετημένο μήνυμα που έστειλε το Βερολίνο ότι είναι έτοιμο να συνεργαστεί δημόσια με τα καταπιεστικά μέτρα στρατιωτικών δικτατοριών... Ένας από τους επιδιωκόμενους αποδέκτες αυτού του μηνύματος είναι αναμφίβολα ο έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.»
Η ΕΕ παρουσιάζεται όλο και πιο ανοικτά σαν μια αμείλικτη δικτατορία του χρηματοπιστωτικού κεφάλαιου. Δεν μπορεί να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η παρέμβαση των ελλήνων αξιωματικών στο δημοψήφισμα έγινε με την υποστήριξη του Βερολίνου και των Βρυξελλών. Βλέπουν τα γεγονότα στην Ελλάδα σαν μέρος ενός πολέμου ενάντια σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή εργατική τάξη, που πρέπει να διεξαχθεί με την άσκηση κρατικής βίας και καταστολής εάν είναι αναγκαίο. Σκοπεύουν απαρέγκλιτα να επιδείξουν στην Ελλάδα ότι δεν θα ανεχθούν καμία πρόκληση από πουθενά στα προστάγματα των τραπεζών και των χρηματοπιστωτικών οίκων
Η πολιτική του Βερολίνου και της ΕΕ επιβεβαιώνουν την εκτίμηση του Λένιν. «Το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο παλέβει για κυριαρχία όχι για ελευθερία,» παρατήρησε, προσθέτοντας, «Η πολιτική αντίδραση σε όλο το φάσμα είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του ιμπεριαλισμού.»
Ο ιμπεριαλισμός αναζητεί υποστήριξη μέσα στις αντιδραστικές τάξεις των χωρών που έχει στους στόχους του. Το ίδιο συμβαίνει με την αστική τάξη και τους συμμάχους της στα ανώτερα στρώματα της μεσαίας τάξης στην Ελλάδα. Τα γεγονότα των τελευταίων λίγων ημερών – μάζες εργαζόμενων και νεολαίας να καλούν για πάλη ενάντια στη λιτότητα και την ΕΕ από τη μια πλευρά, εύποροι επιχειρηματίες και επαγγελματίες, μαζί με τους στρατιωτικούς, να στηρίζουν την έφοδο της ΕΕ από την άλλη – έχουν ξεσκεπάσει την ακραία και μη αναστρέψιμη ταξική διαχωριστική γραμμή στην Ελλάδα.
Αυτά τα γεγονότα αποκαλύπτουν τη χρεωκοπία της κυβέρνησης Τσίπρα. Ολόκληρη η πολιτική της έχει βασιστεί στην αυταπάτη ότι είναι δυνατό να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός με την ΕΕ και ότι μπορεί να εξασφαλιστεί κάποια ανάπαυλα από τις άγριες περικοπές στις δουλειές, τις συντάξεις και τις κοινωνικές υπηρεσίες χωρίς πάλη ενάντια στην κοινωνική βάση υποστήριξης τέτοιων πολιτικών μέσα στην ίδια την Ελλάδα.
Όχι μόνο έχει αρνηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να πάρει οποιαδήποτε μέτρα που αντιτάσσονται στα οικονομικά συμφέροντα του ελληνικού κεφάλαιου, δεν έχει πάρει ούτε ένα μέτρο για να προστατέψει τον λαό ενάντια στις συνωμοσίες του κράτους. Αντίθετα, έχει τοποθετήσει ακροδεξιές δυνάμεις όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες (ΑΝΕΛ) σε θέσεις κλειδιά της εξουσίας.
Ο υπουργός άμυνας Πάνος Κάμμενος, ένας από τους ηγέτες του ΑΝΕΛ, παραδέχτηκε ουσιαστικά χθες ότι η κυβέρνηση προετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει τον στρατό για να καταστείλει τις εγχώριες διαμαρτυρίες και να επιβάλει την εξωτερική πολιτική που προτιμά ο στρατός. «Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας εγγυώνται την εσωτερική σταθερότητα, την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας, και την εδαφική ακεραιότητα και σταθερότητα της χώρας σε σχέση με τις συμμαχίες της χώρας,» είπε κατά τη διάρκεια μιας κοινής επίσκεψης με τον Τσίπρα σε στρατιωτικές μονάδες.
Η κυβέρνηση Τσίπρα αναμφίβολα αντιλήφθηκε το δημοψήφισμα σαν μέσο παροχής πολιτικής κάλυψης για τη δική της υποχώρηση και συμβιβασμό τόσο με την ΕΕ όσο και με την ελληνική αστική τάξη. Μια ψήφος για «ναι» θα χρησιμοποιείτο για να δικαιολογήσει ολοκληρωτική συνθηκολόγηση, ενώ μια ψήφος για «όχι,» όπως ανακοίνωσε αυτή τη βδομάδα, θα εξυπηρετούσε σαν πρόσχημα για να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων σε μια ακόμη άκαρπη προσπάθεια να κλείσει μια συμφωνία για ελαφρά τροποποιημένα μέτρα λιτότητας.
Ωστόσο, όπως έδειξαν χθες οι μαζικές διαμαρτυρίες, η προκήρυξη δημοψηφίσματος έχει προκαλέσει μια τεράστια ριζοσπαστικοποίηση της κοινής γνώμης. Μάζες εργαζόμενων που έχουν βγει στους δρόμους καλώντας για ψήφο στο «ναι» βλέπουν μια τέτοια ψήφο σαν το ξεκίνημα μιας πάλης για τον τερματισμό των πολιτικών λιτότητας και το σπάσιμο του ασφυκτικού κλοιό της ΕΕ.
Η εργατική τάξη δεν μπορεί να δεσμευτεί από τις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου ο στόχος είναι να εξασφαλίσει συμβολικές το πολύ τροποποιήσεις του προγράμματος λιτότητας, για να στηρίξει καλύτερα τη δικτατορία των τραπεζιτών της ΕΕ και του ελληνικού καπιταλισμού. Τίποτε δεν φοβάται τόσο πολύ όσο ένα μαζικό κίνημα της εργατικής τάξης, ενάντια στο οποίο είναι έτοιμος να εξαπολύσει την αστυνομία και τον στρατό.
Αυτό που απαιτείται είναι μια πλατιά έκκληση για την ενεργό υποστήριξη της ευρωπαϊκής και διεθνούς εργατικής τάξης ενάντια στην ΕΕ, σε συνδυασμό με τα πιο αποφασιστικά μέτρα μέσα στην Ελλάδα για να σπάσουν τη δύναμη των ντόπιων συμμάχων του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφάλαιου.
Είναι αναγκαίο να εφαρμοστούν επαναστατικά μέτρα για την υπεράσπιση των ελληνικών μαζών: η εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των μεγάλων παραγωγικών κλάδων κάτω από τον έλεγχο της εργατικής τάξης, η αποκήρυξη του εθνικού χρέους, η σύλληψη των αξιωματικών που εμπλέκονται σε στρατιωτικές συνωμοσίες ενάντια στον λαό, και η εγκαθίδρυση μιας εργατικής κυβέρνησης.
4 Ιουλίου 2015