Dünya Sosyalist Web Sitesi (WSWS) 17 Mayıs’ta, Uluslararası Sosyalist Birlik’in (ISL) “Rus emperyalizmi”ne karşı Ukrayna’da “demokrasi”yi savunma mücadelesi söylemi altında Ukrayna’da Rusya’ya karşı ABD-NATO vekil savaşına ve faşist hücum kıtalarına verdiği desteği teşhir eden bir makale yayımladı.

WSWS orada şunları yazıyordu:

“Rus emperyalizmi” ve “demokratik Ukrayna” gibi yanlış kavramlar Marksistler tarafından reddedilmelidir. Rusya ve Ukrayna devletleri, Sovyetler Birliği’nin dağıtılmasının gerici ürünleri olarak temelde ortak özelliklere sahiptir. Her ikisine de iflas etmiş kapitalist oligarşiler egemendir. Stalinist bürokrasinin torunları ve Sovyet devletinin çalınmış mülklerinin mirasçıları olan bu oligarşiler, özünde emperyalizmden bağımsız çıkarlarını savunmaktan acizdirler.

ISL’nin Ukrayna burjuva devletine ve NATO’ya olan çürümüş yönelimi sadece platonik değildir. ISL’nin Ukrayna’daki destekçileri, emperyalist ajanlarla müzakere masalarına oturmakta, aşırı sağcı politikacılara taahhütlerde bulunmakta ve faşist paramiliter güçler arasında kendi tabanlarını oluşturmaktadır.

ISL, şaşırtıcı olmayan bir şekilde, bu teşhir karşısında hiçbir yanıt vermemiştir.

Ancak daha sonraki gelişmeler bu analizi tamamen doğrulamıştır. Geçtiğimiz iki hafta içinde, ISL’nin Ukrayna şubesi Ukrayna Sosyalist Birliği’nin (USL) ve Zakhist Pratsi (Emek Savunması) sendikasının başkanı Oleg Vernik, Facebook’ta Stepan Bandera’nın faşist Ukraynalı Milliyetçiler Örgütü’nü (OUN) yücelten birçok paylaşımda bulundu.

24 Mayıs’ta Vernik, 1948 tarihli “Banderacılar kimlerdir ve ne için savaşıyorlar” başlıklı broşürden uzun bir alıntının yer aldığı bir gönderiyi paylaştı. Faşist “ulusal sosyalizm” çizgisinde kaleme alınan broşürden yapılan alıntıda “Banderacılar”ın “Sınıfsız bir toplum inşa etmek için, insanın insan tarafından sömürülmesinin gerçek anlamda yok edilmesi için … Demokrasi için, diktatörlüğe ve totalitarizme karşı, ifade ve toplanma özgürlüğü için ... Ukrayna’daki ulusal azınlıkların tüm haklara sahip olmasını sağlamak için” savaştıkları belirtiliyordu.

Broşür, emperyalist güçlerin Sovyetler Birliği’ni ulusal temelde parçalama ve kapitalizmi restore etme çabaları doğrultusunda, “Sovyetler Birliği’nin köleleştirilmiş halklarını” “Bolşevik zalimlere karşı kurtuluş mücadelesine” katılmaya çağırıyordu.

5 Haziran’da ise Vernik, Stalinizmin suçları karşısında yolunu kaybeden ve 1943’te OUN’un paramiliter kanadı Ukrayna İsyan Ordusu’na (UPA) katılan Batı Ukrayna Komünist Partisi (KPZU) eski üyesi Danilo Şumuk’un kitabından bir pasaj içeren başka bir gönderi paylaştı. Şumuk’un anılarından alıntı yapılan gönderi, onun KPZU destekçiliğinden UPA üyeliğine dönüşümünü anlatıyor ve UPA’yı “sıradan insanlar” adına savaşan “demokratik güçler” hareketi olarak nitelendiriyor. Gönderide şunlar ifade ediliyor: “KPZU ve OUN biziz, bunlar [19]20’li ve 30’lu yıllardaki bizim insanlarımız.”

Vernik, 26 Mayıs tarihli bir başka gönderisinde ise 1953 yılında bir Sovyet çalışma kampında (Gulag) Sovyet makamları tarafından hapsedilen Şumuk ve diğer OUN-UPA üyelerinin önderlik ettiği bir ayaklanmayı öven bir yorum paylaştı.

Vernik tüm bu paylaşımları hem kişisel profilinde hem de sendikasının grubunda herhangi bir yorum yapmadan paylaştı. Bunlar ISL’nin sağcı siyasi yönelimi hakkında çok şey anlatmaktadır.

1929’da Viyana’da kurulan Ukraynalı Milliyetçiler Örgütü (OUN), ideolojisi her şeyden önce anti-komünizm, aşırı milliyetçilik, ırkçılık ve antisemitizm tarafından biçimlendirilmiş, düpedüz faşist ve terörist bir örgüttü.

İlk üyelerinin çoğu, 1917 Ekim Devrimi’nden sonra Kızıl Ordu’ya karşı savaşan ve 1917-1921 yılları arasındaki iç savaşın en büyük pogromlarından bazılarına katılan Simon Petliura tarafından kurulan Ukrayna Halk Cumhuriyeti ordusunun eski askerleriydi. Ukrayna’daki iç savaş sırasında yapılan pogromlarda toplam 200.000 kişinin öldürüldüğü tahmin edilmektedir. Bu, Holokost’tan önce Yahudilere yönelik en büyük toplu katliamdı ve ancak Kızıl Ordu’nun emperyalist güçlere ve bölgesel milliyetçi güçlere karşı zafer kazanmasıyla sona erdi.

1930’lar boyunca OUN, o zamanki Polonya’da ulusal azınlık mensuplarına ve siyasi muhaliflere karşı terörist saldırılar düzenledi. Grzegorz Rossolinski-Liebe’nin ifadesiyle, OUN “suikastı bir propaganda aracı olarak görmüş” ve sadece 1937 yılında Polonyalı ve Polonyalı-Yahudi yurttaşlara karşı 830 şiddet eylemi gerçekleştirmiştir. Bu terörist saldırıları düzenleyen OUN üyeleri ve yayınları, Nazi Almanya’sı ile Litvanya’daki Antanos Smetona’nın sağcı diktatörlüğünden devlet desteği aldı.

1940 yılında OUN, biri Stepan Bandera (OUN-B), diğeri Andrey Melnik tarafından yönetilen iki kanada ayrıldı. Hem Bandera hem de Melnik uzun süredir OUN’un liderliğini yapıyordu. Her iki kanat da 22 Haziran 1941’de Sovyetler Birliği’ni istila eden ve 1944’e kadar Sovyet Ukrayna’sını işgal ederek 5 ila 7 milyonu Ukrayna’da olmak üzere en az 27 milyon Sovyet yurttaşının ölümüne neden olan Nazilerle yoğun bir işbirliği içindeydi. OUN hem Yahudilere hem de Polonyalılara yönelik geniş çaplı katliamlar gerçekleştirmiş, on binlerce kişiyi öldürmüş ve Nazi işgaline karşı çıkan Ukraynalı sivillere terör estirmiştir.

Ukraynalı faşistlerin “kendi”, “etnik olarak saf” ulus devletlerini yaratma umutlarını bağladıkları Alman emperyalizminin savaşı kaybettiği anlaşılınca, OUN liderleri hızla ABD, Britanya ve Kanada emperyalizminin temsilcileriyle temas kurdular. OUN’un paramiliter kanadı olan Ukrayna İsyan Ordusu (UPA), Sovyet Ukrayna’sında Kızıl Ordu’ya ve Sovyet yetkililerine karşı 1950’lere kadar sürecek bir savaş yürütmek için özellikle ABD ve Kanada’dan istihbarat, lojistik destek ve fon almaya başladı. Tarihçi Rossolinski-Liebe’ye göre, OUN-UPA bu iç savaşta çoğu kolektif çiftliklerde çalışan işçiler ve Sovyet yetkililerini desteklediklerinden şüphelendikleri köylüler olmak üzere yaklaşık 20.000 Ukraynalı sivili öldürdü.

Vernyk’in paylaştığı 1948 tarihli broşür, kitlesel katliamlar yapan Ukraynalı faşistleri Ukrayna halkını “komünizmden kurtarmak” için savaşan bir “demokratik kurtuluş gücü” olarak sunmayı amaçlayan bu emperyalizm destekli propaganda kampanyasının bir parçası olarak basılmıştı.

Vernik’in bu materyallerin tanıtımını yapması, sadece OUN’u sözde “solcu” olarak yaygınlaştırma ve meşrulaştırma meselesinden ibaret değildir (doğrusu, OUN’un propagandası, mevcut savaşla ilgili NATO propagandasına çarpıcı bir şekilde benziyordu). NATO’nun Rusya’ya karşı vekil savaşını destekleyen Ukrayna’daki diğer sahte sol örgütler gibi ISL ve Vernik’in sendikası Zakhist Pratsi (Emek Savunması) de üyelerini, şu anda NATO ve Ukrayna devleti adına Rus ordusuna karşı savaşta önemli bir rol oynayan yüzlerce paramiliter müfrezenin resmi çatısı olan Ukrayna Bölgesel Savunma Kuvvetleri’ne katılmaları için aktif olarak teşvik ediyor. Bu kuvvetlerin çoğu aşırı sağcı milliyetçiler ve düpedüz faşistler tarafından yönetiliyor.

ISL, web sitesinde, kendi üyelerinden biri olan, maskeli ve zırhlı Kirill Medvedev’in bir videosunu yayınladı. Videoda Medvedev, Bölgesel Savunma Kuvvetleri’nin bir müfrezesi olan UVO’nun bir üyesi olarak tarif ediliyor. Aynı şekilde NATO’nun savaşını “Rus emperyalizmi”ne karşı bir mücadele olarak destekleyen Sotsialnyi rukh (Sosyal Hareket) grubu da sosyal medyada bu paramiliter güçlere katılan üyelerinin fotoğraflarını yayınlıyor.

Vernik’in Zakhist Pratsi sendikasının Facebook grubunda bir başka üye ise “Rusya’nın parçalanması” çağrısında bulundu. Bu, hem ISL’nin de bağlarını sürdürdüğü Ukraynalı neo-faşist Svoboda Partisi’nin resmi çizgisidir hem bölgeye ve Rus siyasetine yönelik emperyalist müdahalenin nesnel mantığını oluşturmaktadır.

Bu bağlar ve Vernik’in faşist OUN ile siyasi ve ideolojik açıdan açıkça özdeşleşmesi, sadece ISL’nin değil, uluslararası sahte solun sınıfsal karakterini ve siyasi yönelimini ortaya koymaktadır.

ISL ve Vernik, Amerika ve Avrupa’daki çeşitli eğilimlerle yakından bağlantılıdır. Bizzat ISL, Türkiye’deki Sosyalist Emekçiler Partisi (SEP), Venezuela’daki Sosyalist Eğilim (Marea Socialista, MS) ve Arjantin’deki Sosyalist İşçi Hareketi (Movimiento Socialista de los Trabajadores, MST) dahil olmak üzere Türkiye ve Latin Amerika’daki çeşitli küçük burjuva ulusalcı eğilimler tarafından birlikte kurulmuştur.

MST; İşçi Partisi (Partido Obrero, PO) ve Sosyalist İşçi Partisi (Partido de los Trabajadores Socialista, PTS) dahil olmak üzere bir dizi Morenocu ve Pablocu örgütü bir araya getiren Arjantinli sahte sol seçim koalisyonu FIT-U’nun (Solun ve İşçilerin Cephesi-Birlik) önde gelen partilerinden biridir. FIT-U’nun bazı üyeleri ABD-NATO önderliğindeki savaşa tam destek vermekte ve Ukraynalı faşist paramiliter güçlere açıkça arka çıkmaktadır.

Uluslararası İşçi Birliği-Dördüncü Enternasyonal’in (LIT-CI) şubesi olan Morenocu Birleşik Sosyalist İşçi Partisi’nin (Partido de los Trabajadores Socialista Unificado, PSTU) durumu budur. Askeri operasyonlarını siyasi olarak desteklemek üzere Latin Amerika’dan Ukrayna’ya temsilciler gönderen LIT-CI, “Ukrayna ve Rusya: Faşizmler ve Faşizmler Üzerine” başlıklı bir yazı kaleme aldı. LIT-CI, makalede, Ukrayna aşırı sağının sicilinin bir mitten başka bir şey olmadığını iddia etmek için Bandera savunucularının argümanlarını sadakatle kopyaladı. Onlar, Bandera’nın Nazilerle işbirliğini açıkça inkâr etmeseler de önemsiz gibi göstererek şöyle yazıyorlar: “Bandera figürü, muhtemelen Stalin tarafından baskıyı meşrulaştırmak için abartılmıştı, tıpkı bugün Putin tarafından Ukrayna’ya yönelik saldırganlığı meşrulaştırmak için abartıldığı gibi.”

PO ve PTS, ABD ve NATO karşıtı pozu takınarak kendileri ile ISL ve LIT-CI arasına bir şekilde mesafe koymaya çalışsa da, her ikisi de ortaklarının Ukrayna’daki faşist güçlerle olan uğursuz bağlantılarının WSWS tarafından ifşa edilmesine yanıt vermedi. Aslında, PTS’nin oynadığı rol, FIT-U’nun NATO’ya ve Ukraynalı faşistlere verdiği açık desteği aktif bir biçimde örtbas etmek ve bu durumu “Troçkist sol içi” meşru bir “polemik” olarak göstermek şeklindedir!

Vernik’in Zakhist Pratsi sendikası, ABD’deki Bernie Sanders’ın Sanders Enstitüsü’nün de 2018’de kurucuları arasında yer aldığı İlerici Enternasyonal’in de üye örgütleri arasında yer alıyor. İlerici Enternasyonal, başka örgütlerin yanı sıra, The Nation dergisini ve Demokratik Parti içinde yer alan bir hizip olan Amerika’nın Demokratik Sosyalistleri’ne (DSA) bağlı Jacobin gibi yayın organlarını da içeriyor. Avrupa’daki sahte solun çatı örgütü Diem25 de onlar arasında yer alıyor. Diem25, Yunanistan’daki Syriza’dan kopan MeRA25’i ve Polonya’daki Lewica Razem’i kapsıyor. DSA ve Razem, açıkça Ukrayna’nın ABD emperyalizminin para ve silahlarıyla donatılmasını destekliyor.

Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi’nin (DEUK) uzun yıllardır uyarıda bulunduğu üzere, bu güçler sosyalist ya da Troçkist olmak şöyle dursun, “sol” bile değildir. Aksine onlar, toplumsal çıkarları kendilerini kapitalist devlet aygıtına ve emperyalizme göbekten bağlayan küçük burjuvazinin ayrıcalıklı ve özünde milliyetçi kesimlerini temsil etmektedirler.

Yeni bir dünya savaşı felaketinin ilk aşamalarında ve işçi sınıfının uluslararası ölçekte canlanması karşısında bu katmanlar, düpedüz faşist güçleri kucaklamaya kadar varacak seviyede durmadan sağa kayıyorlar. Ukrayna’daki emperyalist vekil savaşı onların ne olduklarını teşhir etmektedir: faşistlerle aynı safta yer almaya ve emperyalizmin çıkarları yararına savaşmak için silaha sarılmaya hazır, işçi sınıfının yeminli düşmanları.