108. Savaş sonrası sömürgecilik karşıtı altüst oluşlar, en patlayıcı ifadesini, Çin Devrimi’nin yanında, Haziran 1950’de, Stalinist önderlik altındaki Kuzey Kore’nin Güney Kore’deki ABD destekli diktatör Syngman Rhee’nin ordusunu hızla yenilgiye uğrattığı Kore Savaşı’nın patlak vermesinde buldu. ABD Başkanı Truman, bir Birleşmiş Milletler kararı örtüsü altında, ABD ordusuna emir verdi ve yarımadanın büyük bölümünü yeniden ele geçirdi. ABD askerleri Çin sınırına yaklaşırken, çatışmaya, onları geri püskürten Çin birlikleri dahil oldu. Çatışma, hemen hemen savaş öncesi bölünmeye uygun bir hat boyunca kalıcılaştı. Kore halkının Moskova’nın kuklalarından ibaret olduğu yönündeki iddiaları reddeden ABD’deki Sosyalist İşçi Partisi (SWP), mücadeleyi tamamlanmamış sömürge devrimi çerçevesine yerleştirdi. Cannon, ABD hükümetine yazdığı bir açık mektupta, şunları belirtiyordu: “Kore’ye Amerikan müdahalesi, Fransa’nın Çin Hindi’ndeki savaşından ya da Hollanda’nın Endonezya’ya saldırısından farklı olmayan, kanlı bir emperyalist saldırıdır. Amerikalı gençler, Kore halkını kurtarmak için değil; onu zapt etmek ve baskı altına almak için 10 bin mil uzağa, ölmeye ve öldürmeye gönderiliyor. Bu her türlü ölçüyü aşmaktadır. Bu korkunçtur.” Korelilerin mücadelesi, “Asya’nın dört bir yanında yüz milyonlarca insanın batılı emperyalizme karşı devasa başkaldırısının bir parçasıdır. Asıl gerçek, asıl mesele budur. Sömürgelerdeki köleler artık köle olmak istemiyorlar.” [68]
109. Kore savaşı, Sovyetler Birliği’nin “bürokratik ortaklaşacı” ya da “devlet kapitalisti” yeni türde bir sınıflı toplum haline gelmiş olduğu biçimindeki teorilerin gerici etkilerini açıkça gözler önüne serdi. “Bürokratik ortaklaşacılık” teorisyeni Max Shachtman, [Kore savaşından –çev.] on yıl önce, bağımsız bir “üçüncü kamp” pozisyonunu koruma sözü vererek Dördüncü Enternasyonal’den kopmuştu. Ama o, 1950’de, Amerikan emperyalizminin kampına geçti. Shachtman'ın, daha sonra İşçi Partisi olarak adlandırılan örgütü tarafından hazırlanan ve Çinli ve Kuzey Koreli askerlere Amerikalı istilacılara teslim olmaları için “sosyalist” gerekçeler sunan bildiriler uçaklardan atıldı. “Devlet kapitalisti” yaklaşımının önde gelen savunucusu Tony Cliff, o zaman Dördüncü Enternasyonal’in Britanya şubesi olan ve Cannon’ın emperyalist savaşa uzlaşmaz biçimde karşı çıkışına bağlı kalan Devrimci Komünist Parti’den ayrıldı. Cliff, “Rus emperyalizmi” adını verdiği şey ile ABD emperyalizmini aynı şekilde mahkum ederek, sıkı bir yansızlık tavrı takındı.
James P. Cannon, Notebook of an Agitator (NewYork: Pioneer Publishers, 1958), syf. 186.