176. İngiltere’de İşçi Partisi’nin Mart 1974’te yeniden iktidara gelmesi, İşçilerin Devrimci Partisi’nin beklentilerinin tersine, işçi sınıfı ile yeni hükümet arasında hızla çatışmalara yol açmadı. IMF destekli reflasyon, İşçi Partisi hükümeti için bir manevra alanı yaratmıştı. Bu durum, WRP’nin siyasi temellerindeki zayıflığı açığa çıkardı. Çünkü Sosyalist İşçi Birliği’nin WRP’ye dönüşmesi ve ona eşlik eden “toplu üye kayıt” kampanyaları, asıl olarak işçi sınıfı içindeki yaygın ve köklü Muhafazakar Parti karşıtlığına hitap etme üzerine kuruluydu; yeni parti ve onun üyeleri, İşçi Partisi’nin yeniden iktidara gelmesiyle ortaya çıkan daha karmaşık durumla baş etmek için gerekli donanıma sahip değildi.

177. WRP, işçi sınıfı içindeki gelişmesinde karşılaştığı zorluklara, onun dışında bir zemin arayışıyla karşılık verdi. 1976’dan başlayarak, çeşitli ulusal kurtuluş hareketleriyle ve Ortadoğu’daki burjuva ulusalcı rejimlerle ilişkilerin geliştirilmesi, üst düzeyde bir siyasi yönelim bozukluğunu ifade ediyordu. WRP, Marksist hareketin inşasında revizyonizme karşı mücadelenin merkezi önemine ilişkin vurgusundan vazgeçerken, Healy ve onun en yakın arkadaşları olan Cliff Slaughter ile Michael Banda, giderek daha açık biçimde, 1950’lerde ve 1960’larda mücadele etmiş oldukları Pablocu düşüncelere doğru sürüklendiler. Onların Pablocu programa teslimiyetlerine, Marksizmin, diyalektik maddeci çözümleme yöntemini kabaca çarpıtan idealist bir gizemlileştirilmesinin gelişmesi eşlik etti.