Trump yönetiminin altıncı haftasında, işçiler ve gençler arasında muhalefet giderek artıyor. Trump bir başkanlık diktatörlüğü kurmak, işçi sınıfına yönelik saldırıları tırmandırmak ve göçmenleri topluca sınır dışı etmek için harekete geçiyor. Federal çalışanlara yönelik cepheden saldırı giderek büyüyen bir öfke yaratıyor. Medicaid’in içini boşaltma planları da dahil olmak üzere sosyal programlara yönelik daha geniş kapsamlı saldırı milyonlarca insanı etkileyecek.

Bu tırmanan kriz boyunca Demokratik Parti bir acizlik ve suç ortaklığı portresi çizdi. Trump’ın saldırılarını herhangi bir muhalefet göstermeden kabul etti, olsa olsa göstermelik jestler ve boş açıklamalar yaptı. Trump’ın gerici ve faşistlerden oluşan kabinesi Kongre’de onaylandı. Biden’ın “yumuşak bir geçiş”i kolaylaştırma sözünün ardından Demokratlar, Trump’ın politikalarını mümkün kıldılar. Göçmen karşıtı Laken Riley Yasası’nı geçirme lehine verdikleri oy da buna dahildir.

Demokratlar şimdi birdenbire savaş konusunda sesini yükseltmeye başladılar. Trump’ın Ukrayna Devlet Başkanı Volodimir Zelenskiy ile yaptığı son görüşmenin ardından Demokratlar topyekûn bir kampanya başlatarak Trump’ı Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in müttefiki olmakla ve ABD’nin “ulusal güvenliğini” baltalamakla suçluyorlar.

Bu geçişin ardındaki siyasi dinamik açık: Trump yönetimine karşı temelde iki farklı muhalefet biçimi var. Bir yanda onun temel sosyal programlara yönelik saldırılarına, demokratik hakları yok etmesine, göçmenlere zulmetmesine ve Gazze soykırımına verdiği desteğe karşı işçi sınıfının büyüyen muhalefeti; diğer yanda ise Trump’ın başta Ukrayna olmak üzere dış politikadaki değişikliklerine karşı çıkan egemen sınıfın önemli kesimlerinin muhalefeti var.

Demokratik Parti egemen sınıfın bazı kesimlerinin muhalefetini dile getirmektedir. Demokratlar, Trump’ı ve Cumhuriyetçilerin gerici sosyal politikalarını desteklemektedir. Amaçları; halkın öfkesini kendi gerici gündemlerine kanalize etmek ve Trump’a muhalefeti savaşa destekle eş anlamlı hale getirmektir. Bu, Demokratların ilk Trump yönetimi sırasında izlediği stratejinin daha ileri bir aşamada devamıdır.

Bu strateji, Demokratların Trump’ın Salı akşamı yapacağı Kongre konuşmasına yanıt verme planında açıkça görülüyor. Önde gelen konuşmacı, Pentagon’a katılmadan önce ABD’nin Irak’taki askeri operasyonlarını yönetmeye yardımcı olmuş eski CIA ajanı, Michigan Senatörü Elissa Slotkin olacak. Rusya’ya karşı savaşın önde gelen savunucularından olan Slotkin, Ukrayna konusunda Trump’ı kınamış ve “Ronald Reagan mezarında ters dönüyordur,” demişti.

Ana çizgi her Demokrat tarafından tekrarlanıyor. Axios’a göre Demokratlar Salı günü Senato’daki onay oturumlarında “Trump’ın adaylarına karşı bir Ukrayna pususu” hazırlıyorlar. Demokrat Oregon Senatörü Jeff Merkley oturumlar öncesinde yaptığı açıklamada “NATO ile ilişkiler, Ukrayna ile ilişkiler, başkanın diktatör Putin’le dostluk kurması... bunların hepsi büyük sorunlar,” dedi.

Amerika’nın Demokratik Sosyalistleri (DSA) ve diğer sahte sol örgütler tarafından desteklenen Vermont Senatörü Bernie Sanders, savaş yanlısı kampanyada özellikle sinsi bir rol oynuyor. Salı gecesi Trump’ın sözlerine canlı yayında yanıt verecek olan Sanders, Demokratik Parti’nin militarist gündemine popülist bir görünüm kazandırma görevini üstlenmiş durumda. Sanders’ın rolü, Trump’a karşı işçi sınıfı muhalefetini, egemen sınıfın savaşın tırmandırılmasını talep eden hizbinin arkasında toplamaktır.

Pazar günü Meet the Press’te yaptığı açıklamalarda Sanders, “bizim işimiz” Rusya’ya karşı savaşı sürdürerek “dünyanın demokratik lideri olma yönündeki 250 yıllık geleneğimizi savunmaktır,” dedi.

Bu, Britanya monarşisini yenilgiye uğratan Amerikan Devrimi ve köleliği kaldıran İç Savaş gibi büyük demokratik gelenekleri, gezegendeki en gerici güç olan Amerikan emperyalizminin günümüzdeki rolünü gizlemek için kullanmaya yönelik iğrenç bir çabadır.

İkinci Dünya Savaşı’ndan egemen kapitalist güç olarak çıktığından bu yana ABD, asalak bir mali oligarşinin egemenliğini sürdürmek için diktatörleri destekledi, hükümetleri devirdi ve savaşlar çıkardı. Sanders, yurt içinde milyarderlere karşı demagojik bir tavır sergilerken, yurt dışında Demokratik Parti’yi ve onun savaşlarını sarsılmaz bir şekilde destekledi.

Sanders daha sonra Pazartesi günü “Donald Trump’ın Yeni En İyi Arkadaşı Vladimir Putin ile Tanışın” başlığı altında üç sayfalık bir açıklama yayımladı. Açıklama McCarthyci bir tonda, Putin’i “16 yılını KGB’de geçirmiş eski bir Sovyet casusu” olarak suçluyor ve ardından onun Rus oligarşisinin bir temsilcisi olarak sicilini özetliyor.

Putin’in, Sovyetler Birliği’nin Stalinist bürokrasi tarafından tasfiye edilmesiyle ortaya çıkan Rus kapitalist sınıfının gerici bir temsilcisi olduğuna şüphe yok. Ancak onun ülke içinde ve Rusya’nın çevresinde işçi sınıfına karşı işlediği suçlar, aynı dönemde Amerikan emperyalizminin işlediği suçların yanında devede kulak kalır.

Sanders tüm siyasi kariyerini bu suçlar için mazeret üreterek ve bu suçların işlenmesini kolaylaştırarak geçirmiştir. Ya Demokrat yönetimler tarafından başlatılan savaşları (eski Yugoslavya, Libya ve Ukrayna’da) desteklemiş ya da Cumhuriyetçi yönetimler tarafından başlatılan ve Demokratlar tarafından sürdürülen savaşları (Irak ve Afganistan) finanse etme lehine oy kullanmıştır.

Demokratik Parti’nin öncelikli kaygısı, Trump’a karşı sol, sosyalist muhalefetin gelişmesini, Rusya’ya karşı savaşın tırmandırılması taleplerine tabi kılarak engellemektir. Seçimi kazanmış olsalardı, Demokratlar Biden’ın gerici politikalarını -dışarıda savaş, içeride kemer sıkma ve demokratik haklara saldırı- sürdürüp derinleştirirken, işçi sınıfının her türlü hareketini bastırmaya çalışacaklardı.

Demokratik Parti ile herhangi bir bağ, Trump’ın faşist politikalarına karşı çıkan gerçek bir hareket için siyasi açıdan ölümcüldür. Trump’a yönelik muhalefeti Rusya’ya karşı savaşla eş anlamlı hale getirme çabası, doğrudan Trump’ın ekmeğine yağ sürmektedir. Savaş, işçilerin ve gençlerin geniş kesimleri arasında büyük nefretle karşılanmaktadır; Trump ise Amerikan emperyalizminin ve mali oligarşinin çıkarlarına tamamen bağlı olmakla birlikte, bu muhalefeti kendi gerici amaçları için sinik bir şekilde istismar etmektedir.

Trump yönetimine karşı işçiler ve gençler arasında büyüyen toplumsal muhalefet, istihbarat örgütleri, Pentagon ve Wall Street adına konuşan Demokratik Parti’nin tamamen gerici politikalarına bağlanmamalıdır. Trump’a karşı muhalefeti Rusya’ya karşı savaş yönelimini güçlendirmek için kullanma girişimi reddedilmelidir. Diktatörlüğe karşı mücadele militarizme ve savaşa karşı mücadeleye bağlanmalıdır ve bu da nihayetinde bizzat kapitalizme karşı mücadele demektir.